Tagalog Love Stories Romantic Pinoy Stories Tragic Love Stories

=CHAPTER 10=-
Joshua

Kinabukasan, nakakulong si Janessa sa kwarto ko, habang ako naman eh tinuturo dun sa mga delivery men kung saan ilalagay ung kama, ung dresser, at ung drawer sa kwarto nya... Langya, dapat sya nag-aasikaso nitong mga toh eh! Kwarto nya toh ah!

Pagkatapos ayusin nung mga tao ung mga furniture, inabot ko na ung pera na binigay ni Janessa para dun sa mga nag-akyat... Tapos umalis na ung mga lalake... Tumingin ako sa orasan... Simula nung tanghalian, limang oras ko nang di nakikita si Janessa...

Ano kayang ginagawa nun sa kwarto ko?

Tumigil ako sa pinto, tapos dahan-dahang binuksan para di ako marinig... Baka sabihin iniisip ko sya o concerned pa ko! pwe!

Nakita ko si Janessa na nakaupo sa kama, nakatalikod sa'kin... Mu~g may ginagawang seryoso ah...
Sinubukan kong lumapit, ung di ako mahahalata...kaya lang, kahit si Superman di magagawa un nang hinde napapansin kaya sinara ko na lang ung pinto, tapos dumiretso sa kusina.. Ikakain ko na lang toh...

Binuksan ko ung ref...Bakit may beefsteak dun? Sinigang ulam namin kanina ah... Oh well...
Nilabas ko ung tirang cake nung birthday ni Nessy na binili kanina ni Paolo habang pauwi kame... Sweet nung mokong noh? Feeling close...

Kinakain ko na ung cake nang napatingin ako dun sa lamesa... Anoh toh?
May kung ano dun sa gitna nung lamesa... Hinawakan ko... Kandila?

Anoh ba ginawa ni Janessa kagabi? Nangkulam?

"Horsey! Horsey!"

Napatalon ako bigla...

Langya! Si Janessa lang pala... Ahyun, excited na tumatakbo papunta sa'kin...

Ako: Ano?!
Janessa: Shush... high blood ka nanaman... (umupo sa harap ko) Lam mo ba kung anong nakita ko net?

Ahhhh...nag-iinternet pala sya kanina... Malamang ung laptop ung nasa harap nya...
Hahaha! Mystery solved! Sige, eenjoy ko na tohng cake ko...

Ako: Ano? (subo)
Janessa: May one-night concert sa HardRock Cafe... Naghahanap sila ng singers...
Ako: Ngayon?
Janessa: Oh, c'mon... Ayaw mo bang sumali? Just for fun?
Ako: Sabi ko naman syo, di na ko kumakanta o tumutugtog sa mga ganyan...
Janessa: Eh? You used to do it?

Ah eh... Ung kanta sa bar? hinde!

Ako: Ibig kong sabihin ung kanta sa harap ng maraming tao...
Janessa: Pero kumanta ka nung pyesta ah
Ako: Iba un!
Janessa: Bakit?
Ako: Pinilit lang ako nina Paolo nun noh!

Tumahimik si Janessa... Syempre, tinigilan ko muna ung cake at tumingin sa kanya... Nakatulala sya sa'kin... Kakilabot! Parang may ginawa nanaman akong mali ah!

Ako: B-bakit ganyan ka makatingin?!

Pinagpapawisan yata ako...

Janessa: La lang...

Tumayo na sya...

Janessa: Ayaw mo talaga?
Ako: Di mo na ko mapipilit...
Janessa: (bulong) I bet kung si Trixie nag-ask syo, daig mo pa nagmmarathon sa bilis ng pagpayag mo...
Ako: Ano?
Janessa: (ngumiti) Wala poh... Titingnan ko na ung kwarto ko ha... Lilipat ko na rin ung gamit ko...

Umikot na sya para lumakad...

Janessa: Oo nga pala, horsey... Cake ko yan!

Prfft!

Pumasok sya sa kwarto ko, maya-maya, hinahaltak nya na ung gamit nya papunta sa

kwarto nya...

Tama ba ung rinig ko kanina? Binanggit nya ba talaga si Trixie?

So?

Bumalik na ko sa pagkain ko...

Eh ano naman kung binanggit nya pangalan ni Trixie? La namang ibig sabihin un...

...Except, parang nanunubok ung boses nya...
Janessa

Nung Sabado, pumunta ako sa Megamall...All alone, since may pasok si Joshua at busy naman sina Richie... Eh may sale... Papalagpasin ko ba naman un?! Nung bandang hapon, nagtext si Joshua, hinahanap ako... Tingnan mo tohng lokong toh... Kung kailan di ko sya hinihintay, dun umuuwi ng maaga... Shush... Eh di reply naman ako na nasa Megamall ako...

So sick of love songs, so sad and blue--

Hala! Tumawag ba?!

Ako: (sagot cp) Hello?
Joshua: Anong ginagawa mo dyan?!
Ako: Salamat sa napakagandang bati...
Joshua: Ano nga?
Ako: La lang... Nagpapalamig... ang init eh...

Lumakad ako papunta dun sa ice cream parlor ng McDo at bumili ng choco sundae..

Joshua: Sinong kasama mo?
Ako: Wala.. Ako lang...
Joshua: Anoh?!? Umalis kang mag-isa?! Eh kung may mangyari syo?!

Hm?! Concerned?!

Ako: Relax... Megamall lang ako...

Kinuha ko ung order ko, sabay naglakad papunta sa mga bench para maupo..

Ako: Gusto mo ice cream, horsey?
Joshua: Che! Nasan ka?
Ako: Sa Megamall nga... Anoh ba?!
Joshua: Alam ko! San sa Megamall?
Ako: Sa 5th floor... Sa may ice cream ng McDo... Bakit?
Joshua: Wag kang aalis dyan! Hintayin mo ko...
Ako: Anoh?! Bahket!?

Toot...toot...

Ako: Hello?! Hello?!

Shwish! Binalik ko sa bag ko ung cp... Bubwit na kabayo un... Babaan ba ako!

Anyway, naka-upo ako sa bench sa 5th floor, kumakain ng ice cream, pinapahinga ang paa ko... Ava'y sa laki ba naman ng Megamall, kailangang magrecharge! Nanahimik ako, nagbibilang ng mga taong nakikita kong may yellow na sandals (avah, madame-dame rin ah! ) nang biglang may sumulpot sa tabi ko...

Pasimpleng tingin...Oh my golay! Fafable na fafa!

Ako: *cough* *cough*

Bubwit! Nabilaukan pa!

Ako: *cough*
Fafable: (napatingin sa'kin) Miss, ok ka lang ba?

Mukha ba kong ok? Nalunok ko yata ung kutsara..

Maya-maya, nabawi ko na ng hangin ko, at medyo nakakahinga na rin.
Naluwa ko na ng kutsara...hehe...

Nakatingin pa rin sa'kin si faffy...Wa poise! Nabilaukan ako! Kaseh naman kung anu-anong iniisip noh...

Faffy: Ok ka na?
Ako: Uh, yeah... Thankz...

Biglan syang natawa, eh di syempre, tingin ako... Anong nakakatawa?

Faffy: Namumula ka...

Aba'y bubwit... Pagtawanan ba ko?!?

Faffy: (ngiti) Ang cute...

Gawin ba kong aso?!

Faffy: Ako nga pala si Warren...
Ako: Ahh... (ngiti) Okay...

Anoh ba toh?

Warren: Kaw? Pangalan mo?
Ako: Ako? Ah eh...
Warren: (ngiti) Wag kang mag-alala, di ako kidnapper o rapist...
Ako: Sure ka?

Hala! Sabihin ba un ng diretsuhan!

Warren: Oo... Malamang, iniisip na ang presko ko... Lumapit ba naman ako syo, tapos magpakilala na lang bigla. Nabilaukan ka tuloy...
Ako: Sinong may sabing kaw dahilan kung bakit ako nabilaukan?

Namumula nanaman ako...

Warren: Maraming nagkakaganyan pag nilalapitan ko eh...

Hmmm... Lumalakas yata ung aircon dito...

Ako: ahhh...
Warren: So, name mo?
Ako: Janessa...
Warren: Nice name.
Ako: Alam ko.

Ahyun, ehwan ko ba... Since feeling close sya, eh di naki-feeling close na rin ako... nyaha! Usap-usap kame about dito at doon... Hanggang sa napunta sa music, at dun sa HardRock Cafe...

Warren: Bakit ayaw kang samahan nitong Joshua na toh?
Ako: Ehwan... (tinapon ung baso ng ice cream sa basurahan) Tinakwil nya na yata ung music since nag-break sila ng gf nya... Pang-telanobela nga eh...
Warren: Tange rin pala un noh...
Ako: Di naman... Ayaw nya lang talaga tumugtog... (shrug)
Warren: I can play the guitar din... Gusto mo ako na lang mag-aaccompany syo?
Ako: Talaga?!
Warren: Sure! This sounds really fun... And kung maganda naman boses mo, aba, eh di sulit na pagtugtog ko...

Galeng mambola ah...

Ako: Wow, thankz!

Tumayo si Warren...

Warren: Halika, mag-karaoke tayo...
Ako: I can't... May hinihintay ako eh...
Warren: Sino? Bf mo?
Ako: (natawa) No, di kame... Si Joshua... We're roomies...
Warren: Okay lang yan... Magttext naman un pag nandito na sya, eh di bumalik na lang tayo...
Ako: But...

Inextend ni Warren ung kamay nya sa harap ko...

Warren: Lika na...

Sasagot pa sana ako nang mapansin kong may nakatayo sa likod ni Warren...
Whoa! Si horsey!

Napansin ni Warren na may tinitingnan ako sa likod nya kaya umikot sya... At nakaharap ni faffy si horsey.. Kung nandito si Richie, nako poh, naloka na un sa tuwa! Dalawang papable ba naman nasa harap nya!

Joshua: (tingin ng masama kay Warren) Sino ka?
Warren: Pake mo?

Woist!

Joshua: Nessy, ginugulo ka ba nito?

Langya, nagtatanong, di man lang tumingin sa'kin..

Ako: Uh, no...

Tumingin sa'kin si Warren, sabay ngiti...

Warren: So, ehto na si Joshua... Sige, Nessy...

Hala, naki-Nessy naman toh...

Warren: See yah!

Tapos nun, lumakad na sya paalis... Tinitigan ko lang sandali, tapos tumingin ako kay horsey...

Ako: Ano? Bakit ganyan ka makatingin?

Nilapit nya ung mukha nya sa'kin, sabay titig...

Joshua: Sino un?

Kakilabot ang titig! Brrrrr!

Ako: (tumayo) Wala noh... Bagong kakilala...

Lumakad na ko palayo, humabol si Joshua...

Joshua: Sinong nangunang magpakilala? Anong sinabi nya? Gano kayo katagal nag-usap? Bakit parang iniisip nya na magkikita uhlet kayo?
Ako: Horsey...

Tumigil ako, sabay harap sa kanya...

Ako: Shut up!

Ikot, at lakad uhlet palayo... Sunod pa rin sa'kin si Joshua, at tuloy ang pang-interview...
My golay! Ang daldal! Tigil uhlet ako...

Ako: Horsey, kung nagseselos ka, eh sabihin mo na lang ok?! Sheesh...

Napa-stepback si Joshua, tapos, ung mukha nya parang napahiya na nagddeny na di mo maintindihan... Mu~g alien! wahahaha...

Joshua: A-a-anong s-s-selos?! D-di ako nagseselos noh!
Ako: Oh really?

Naglakad na uhlet ako palayo... Shush... Dedeny pa, obvious naman..

Joshua: (habol sa'kin) At di nga "horsey" pangalan ko!
Janessa

Kinabukasan, nakatambay kami ni horsey sa apartment...Ako, pinagpapaguran ung homework ko, sya naman, kinakalikot ung gitara nya... I swear, simula nung tinugtog nya uhlet un, halos di nya na binitawan uhlet!

After 10 years, natapos ko rin ung homework ko...yihee!!! haha.. Tumingin ako kay Joshua... May kung anong tinutugtog sya eh... Familiar... Hmmmm...

Joshua: (napatingin sa'kin) Ano?
Ako: May iniisip ako... May pumapasok sa isip ko sa tinutugtog mo eh...
Joshua: Ano?

Ano nga ba? Hmmmm...

Pinanood nya lang ako sandali habang pinipilit kong isipin kung ano man ung kailangan kong isipin...

Ako: Aha!
Joshua: Ano?

Word of the day: Ano?

Ako: Pumasok na sa isip ko kung ano un!

Tumingin ako kay Joshua, sabay ngiti...

Ako: Kwek-kwek!
Joshua: Ano?!?

Word of the day nga talaga ni Joshie un...

Ako: Gusto ko ng kwek-kwek...

Binaba ni Joshua ung gitara, tapos tumingin sa'kin...

Joshua: Anong kinalaman ng itlog ng pugo na binalot sa kung anong kulay orange, sa tinutugtog ko?
Ako: Ehwan? Gusto ko lang nun... Bili mo naman ako...
Joshua: Ano ako, oto-san? (sumandal sa upuan) Bumili kang mag-isa mo!

Hmp! Shwungit!

Tumayo ako, pero syempre, di ako patatalo noh... Slow motion pa galaw ko habang kinukuha ko ung bente dun sa ibabaw nung TV...

Ako: Okay... Ako na lang mag-isa lalabas... Mag-isang maglalakad... Mag-isang tititigan ng mga tambay dun sa kanto... Mag-isang babalik...o...(tingin sa kanya ng konti) kung babalik pa nga ba ako...
Joshua: (biglang tayo) Wah, oh sige na! Halika na nga!

Wehehehe...

Inagaw ni Joshua ung pera sa kamay ko, tapos hinila na ko palabas ng apartment... hehe...

Ako: (ngiti sa kanya) Sasama ka rin pala eh...
Joshua: Che! Manahimik ka nga dyan!

Napangiti lang ako habang naglalakad na kame papunta dun sa may kanto ng tindahan ng kwek-kwek... Bili kami ng sampung pisong kwek-kwek tapos ikot uhlet para umuwi...

Ako: Ayaw mo? (abot sa kanya nung kwek-kwek) Sarap oh...Hmmm!
Joshua: Ssh!

Napatahimik ako... May tinitingnan si Joshua sa bandang likod namin... Eh di syempre, ang reflex ko, iikot din ako para sumilip...

Joshua: Wag kang titingin!

Owwwhhhkkkaaaaaaaaayyyy... Balik ang tingin sa kwek-kwek...

Ako: A-ano ba un?
Joshua: Mga pesteng wala nanamang magawang matino sa buhay...