CHAPTER 14
"Huh? Excuse me?"
"Ay! Kapre!" :o
"Aba! tinamaan ka nga naman ng teteng. sa gwapo kong to tawagin ka ba namang kapre. 8)" tinamaan ka din ng teteng, aba'y talaga namang mahangin dine.
"Ai. sorry po." pahumble effect. ;D Pero who the heck is this mahanging mama? Ah! baka ito yung tulong na winish ko! suskopo naman tong si Sachi, mahangin pa ang ipinapadala. tsk.
"O sya, sya. anong ginagawa nyo dyan at anong pangalan niyo?"
"Nahulog po sya, sinundan ko. Ako si Ron, sya si Sachiko.
Lumapit ang mama, "Ako si Gary. May bali ba sya?"
Kaw kaya mahulog sa bangin, hindi ka kaya mabalian? Nagtanong pa ai, "Opo."
"Patingin nga?" nilapitan niya si Sachiko at tiningnan ang bali nito.
"Worker ako dito.May entrance kayo dito sa townhouse?"
"Yep." tingin mo sa amin, namamakod? taas-taas din kaya ng bakod ng townhouse na to. hindi naman kami nakakalipad para makapasok dito ng walang entrance noh.
"Wait. Call ko lang information desk." kinuha nya cellphone niya.
"Hello Annie. Pakicheck nga kung may guest tayo na ang pangalan ay Ron at Sachiko."
"Ah.. Ok. Sige, thanks. padala ka rin ng mens dito sa route 4. mayroong nabalian dito. Sige, sige. Salamat. Bye."
Tinago na niya ang phone at humarap sa amin, ang kamay ay nasa kanyang baba, waring nagiisip.
"Magkapatid kaya? o magpinsan? ???" mahinang sabi niya. mukhang sarili ang kausap.
"Hindi naman.. hindi magkamukha ihh.."
"Mr. Gary, excuse me? ano pong sinasabi nyo?" ???
"Ah. wala naman. iniisip ko lang kung magka-anu ano kayo. Hindi kaya, mag-asawa kayo?" ;D
:o :o :o
"Waaa?!" tiningnan ko ang tulog na si Sachi. "Hindi ah! Bakit nyo naman po nasabi?"
"Wala lang. Parehas kasi kayo ng apelyido. hindi naman kayo mukhang magkapatid o pinsan. tapos, naabutan ko pa kayong magkayakap kaya may theory akong mag-asawa kayo. Saka bagay naman kayo." ;D
"Mr. Gary, tao kami. hindi bagay." ::)
nang makabalik na kami, alalang alala si Kyle kay Sachi.
ako naman ay nagpahinga na, bukas ko na lang kakausapin sina Steph, Sam at Sachi.
kinabukasan, sa hapag-kainan. magaling na si Sachi kaya pede na syang sumalo sa amin sa hapag pero may bali pa rin ang paa nya kaya nakasaklay siya.
"What happened yesterday? Mag-explain nga kayo."
"It was her fault, kuya Ron! >:(" pagdidiin ni Sam.
"Pero it was just---"
"It was my own fault. Hindi kasi ako nag-iingat, nahulog tuloy ako."
"no! ate sachi. I saw it with my own eyes, tinulak ka ni ate steph!"
"No, Sam. Hindi niya ako tinulak." :)
"Ganon naman pala Sam eh. Wag kang magiimbento ng storya. That's bad. This is serious stuff."
"Nakakainis ka naman ate Sachi! Your a liar! >:( :-[" galit na tumayo ng upuan si Samantha at tumakbo papunta sa kwarto nya.
Tumayo si Sam para sundan sya, "No, Sachi. Let her be. Maldita lang talaga yung batang yun."
"No, i don't believe na maldita sya. Let me talk to her." nagdire-diretso na sa paglalakad si Sachi ng nakasaklay papunta sa kwarto ni Sam.
after 20minutes, lumabas na si Samantha ng room nya kasama si Sachi. Mukhang masayang masaya na si Samantha. Ano kaya pinag-usapan nung dalwa? ???
-----
That night, naglalakad lakad ako sa verandah when I saw Kyle, nakaupo sa may damuhan at nakatingin lang sa kalawakan. Nage-emo emohan na naman ba to?
"Hoi emongoloid!" tumingin si Kyle at ngumiti pero malungkot. Teka, pamilyar sa akin ang ngiting yun ah. Shet! wag mong sabihin yung babaeng yun ang iniisip ng unggoy na to?! Shet ka kyle! tae ka!
Umupo ako sa tabi nya.
"Siya nanaman ba?"
"Oo."
"Kyle! tae ka! kala ko ba move-on ka na sa kanya? Pano na si Sachiko? Hindi mo ba sya mahal?!"
"Pare, mahal ko si Sachiko. Pero bakit ganun, hindi ko makalimutan ang babaeng yun?! kala ko nga move on na ako.. pero..."
"Pero?"
"Tae ron! bigla siyang tumawag nung isang araw!"
"WHAT THE f***?!
"tumawag siya. nung una, unknown number tapos pagkasagot ko at marinig ko ang kanyang 'hello', nakilala ko agad. Lahat ng ginawa kong paglimot nasayang, mahal ko pa sya pare! alam ko pa rin ang boses nya. Isip ko lang pala ang nakalimot sa kanya pero hindi ang puso ko. Shet naman!"
umiiyak na si Kyle. Siguro kung normal na usapan lang to baka pinagtatawanan ko na tong si Kyle at tinwag na bakla sa pag-iyak nito pero ibang usapan to. May dahilan para umiyak si Kyle, masakit kasi yun.
Masakit yung makalimutan ka ng taong mahal mo. Masakit yung hindi ka kilalanin at pagtakwilan ka ng taong mahal mo.
Masakit yung ginawa sa kanya ni Erinn.
"Pero Kyle, pano na si Sachiko?"
"Si Sachi..."
"Kyle, mahal ka nung tao. Wag mo naman sanang saktan. Wag mo syang gawing panakip butas."
"Ron. Ayoko din syang saktan. Pero Ron sabi sa akin ni Erinn, babalik daw sya dito sa Pinas."
:o :o :o
"Anak ng tinapa!"
"Oo, anak ng tinapa nga. pare, pag nagpakita siya sa akin, hindi ko alam ang gagawin ko baka matuluyan na akong mabaliw at mahumaling nanaman sa kanya. Pare, ayoko talagang saktan si Sachiko."
"So anong plano mo Kyle?"
"Ewan ko, baka kahit mahal ko pa si Erinn ay si Sachiko na lang ang pagtutuunan ko."
"Bahala ka kung anong desisyon mo, pero Kyle, tandaan mo, wag na wag mong sasaktan si Sachiko."
"Huh? Excuse me?"
"Ay! Kapre!" :o
"Aba! tinamaan ka nga naman ng teteng. sa gwapo kong to tawagin ka ba namang kapre. 8)" tinamaan ka din ng teteng, aba'y talaga namang mahangin dine.
"Ai. sorry po." pahumble effect. ;D Pero who the heck is this mahanging mama? Ah! baka ito yung tulong na winish ko! suskopo naman tong si Sachi, mahangin pa ang ipinapadala. tsk.
"O sya, sya. anong ginagawa nyo dyan at anong pangalan niyo?"
"Nahulog po sya, sinundan ko. Ako si Ron, sya si Sachiko.
Lumapit ang mama, "Ako si Gary. May bali ba sya?"
Kaw kaya mahulog sa bangin, hindi ka kaya mabalian? Nagtanong pa ai, "Opo."
"Patingin nga?" nilapitan niya si Sachiko at tiningnan ang bali nito.
"Worker ako dito.May entrance kayo dito sa townhouse?"
"Yep." tingin mo sa amin, namamakod? taas-taas din kaya ng bakod ng townhouse na to. hindi naman kami nakakalipad para makapasok dito ng walang entrance noh.
"Wait. Call ko lang information desk." kinuha nya cellphone niya.
"Hello Annie. Pakicheck nga kung may guest tayo na ang pangalan ay Ron at Sachiko."
"Ah.. Ok. Sige, thanks. padala ka rin ng mens dito sa route 4. mayroong nabalian dito. Sige, sige. Salamat. Bye."
Tinago na niya ang phone at humarap sa amin, ang kamay ay nasa kanyang baba, waring nagiisip.
"Magkapatid kaya? o magpinsan? ???" mahinang sabi niya. mukhang sarili ang kausap.
"Hindi naman.. hindi magkamukha ihh.."
"Mr. Gary, excuse me? ano pong sinasabi nyo?" ???
"Ah. wala naman. iniisip ko lang kung magka-anu ano kayo. Hindi kaya, mag-asawa kayo?" ;D
:o :o :o
"Waaa?!" tiningnan ko ang tulog na si Sachi. "Hindi ah! Bakit nyo naman po nasabi?"
"Wala lang. Parehas kasi kayo ng apelyido. hindi naman kayo mukhang magkapatid o pinsan. tapos, naabutan ko pa kayong magkayakap kaya may theory akong mag-asawa kayo. Saka bagay naman kayo." ;D
"Mr. Gary, tao kami. hindi bagay." ::)
nang makabalik na kami, alalang alala si Kyle kay Sachi.
ako naman ay nagpahinga na, bukas ko na lang kakausapin sina Steph, Sam at Sachi.
kinabukasan, sa hapag-kainan. magaling na si Sachi kaya pede na syang sumalo sa amin sa hapag pero may bali pa rin ang paa nya kaya nakasaklay siya.
"What happened yesterday? Mag-explain nga kayo."
"It was her fault, kuya Ron! >:(" pagdidiin ni Sam.
"Pero it was just---"
"It was my own fault. Hindi kasi ako nag-iingat, nahulog tuloy ako."
"no! ate sachi. I saw it with my own eyes, tinulak ka ni ate steph!"
"No, Sam. Hindi niya ako tinulak." :)
"Ganon naman pala Sam eh. Wag kang magiimbento ng storya. That's bad. This is serious stuff."
"Nakakainis ka naman ate Sachi! Your a liar! >:( :-[" galit na tumayo ng upuan si Samantha at tumakbo papunta sa kwarto nya.
Tumayo si Sam para sundan sya, "No, Sachi. Let her be. Maldita lang talaga yung batang yun."
"No, i don't believe na maldita sya. Let me talk to her." nagdire-diretso na sa paglalakad si Sachi ng nakasaklay papunta sa kwarto ni Sam.
after 20minutes, lumabas na si Samantha ng room nya kasama si Sachi. Mukhang masayang masaya na si Samantha. Ano kaya pinag-usapan nung dalwa? ???
-----
That night, naglalakad lakad ako sa verandah when I saw Kyle, nakaupo sa may damuhan at nakatingin lang sa kalawakan. Nage-emo emohan na naman ba to?
"Hoi emongoloid!" tumingin si Kyle at ngumiti pero malungkot. Teka, pamilyar sa akin ang ngiting yun ah. Shet! wag mong sabihin yung babaeng yun ang iniisip ng unggoy na to?! Shet ka kyle! tae ka!
Umupo ako sa tabi nya.
"Siya nanaman ba?"
"Oo."
"Kyle! tae ka! kala ko ba move-on ka na sa kanya? Pano na si Sachiko? Hindi mo ba sya mahal?!"
"Pare, mahal ko si Sachiko. Pero bakit ganun, hindi ko makalimutan ang babaeng yun?! kala ko nga move on na ako.. pero..."
"Pero?"
"Tae ron! bigla siyang tumawag nung isang araw!"
"WHAT THE f***?!
"tumawag siya. nung una, unknown number tapos pagkasagot ko at marinig ko ang kanyang 'hello', nakilala ko agad. Lahat ng ginawa kong paglimot nasayang, mahal ko pa sya pare! alam ko pa rin ang boses nya. Isip ko lang pala ang nakalimot sa kanya pero hindi ang puso ko. Shet naman!"
umiiyak na si Kyle. Siguro kung normal na usapan lang to baka pinagtatawanan ko na tong si Kyle at tinwag na bakla sa pag-iyak nito pero ibang usapan to. May dahilan para umiyak si Kyle, masakit kasi yun.
Masakit yung makalimutan ka ng taong mahal mo. Masakit yung hindi ka kilalanin at pagtakwilan ka ng taong mahal mo.
Masakit yung ginawa sa kanya ni Erinn.
"Pero Kyle, pano na si Sachiko?"
"Si Sachi..."
"Kyle, mahal ka nung tao. Wag mo naman sanang saktan. Wag mo syang gawing panakip butas."
"Ron. Ayoko din syang saktan. Pero Ron sabi sa akin ni Erinn, babalik daw sya dito sa Pinas."
:o :o :o
"Anak ng tinapa!"
"Oo, anak ng tinapa nga. pare, pag nagpakita siya sa akin, hindi ko alam ang gagawin ko baka matuluyan na akong mabaliw at mahumaling nanaman sa kanya. Pare, ayoko talagang saktan si Sachiko."
"So anong plano mo Kyle?"
"Ewan ko, baka kahit mahal ko pa si Erinn ay si Sachiko na lang ang pagtutuunan ko."
"Bahala ka kung anong desisyon mo, pero Kyle, tandaan mo, wag na wag mong sasaktan si Sachiko."
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Post a Comment