Tagalog Love Stories
Against All Odds 5
"ok Mr.Gatmaitan,you may sit beside Ms.Ybanez, i assume kilala mo na siya kasi kayong dalawa ung kaduet nung baguio..."
"yes sir...thank you po...
nagtinginan tlga ung mga asungot na magbabarkada...ang sama pa ng tingin sakin..
naku gulo to pag inyawan ni Edmond si maya...
"hi rica,ok to ah magkaklase pa tayo..."
"ah...eh...o nga eh... "
"bakit?may problema ba?"
stay calm rica....
"wala naman,sige makinig na tayo sa teacher baka mapagalitan tayo"
"o cge...sabay tayo maya mag lunch ah"
"ah o cge..."
patay!nagtinginan dito ung mga asungot
maya:why is she like that ba?nakuha na nga niya si papa andrew dati and papa brad,ngayon naman si papa edmond?i'll get you for this rica!
*canteen*
hayy...lunch na...as usual kasam ko pa rin sina james at hazel and ngayon kasama na si edmond...
"malaki rin pala tong school niyo noh?"
"o naman kaso medyo luma na"
"ano ka ba!di naman masyado noh?! "
"oy rica ano ba problema mo?napapansin ko kanina ka pa tahimik ah.."
"wala akong problema may iniisip lng ako"
"alam ko kung ano iniisip niya...ako diba?"
biglang dumating si brad at inakbayan ako...
"wag mo nga akong akbayan brad!and correction ikaw na ang kahuli huling tao na iisipin ko noh!'
inalis ko ung kamay niya sa braso ko...
"ows talga?pakipot ka pa eh...pakiss nga jan!"
lumapit siya sa mukha ko para halikan ako...di ako makagalaw sa gulat ko...
*WHAPAK!!!*
OMG!!!
biglang sinuntok ni edmond si brad...nagsuntukan silang dalawa...
"brad,edmond tama na!james awatin mo sila"
hinila ni james si brad,kami naman ni hazel si edmond...sa bilis ng pangyayari ala nang salita lumabas sa bibig ko...
"tumigil na kayo mga tol...nakakahiya ang daming tao!"
"hoy pare!ano ba problema mo?di ka naman kasali dito ah bat ka nakekealam ha!?"
"anong wala!?binabastos mo na si rica tapos di pa ako makekealam,hanep ka rin anoh!? "
"ano ba kayo tama na!baka dumating ung principal patay lahat tayo! "
"eh ano naman pakealam mo? "
"may pakealam ako kasi mahal ko rica!gets mo!
ano raw?
nagtinginan kami ni hazel,pareho kaming nagulat...sa gulat ko nabitawan ko si edmond...
"kapal mo naman para sabihin mo yan!bago pa nga lng kayo magkakakilala,nasasabi mo na yan?"
"e ano ba pakealam mo kung mahal ko siya ha!"
natahimik si brad walang maisagot...inalis nlng niya ung kamay ni james...
"eto tatandaan mo pare ah!ldi pa tayo tapos,may araw ka rin sa kin...watch your back!"
"sure pare!Bring it on!!!"
bigla nang umalis si brad...inayos ni edmond ung damit niya and tumingin siya sakin...
"rica,ok ka lng ba?"
nilagay niya kamay niya sa braso ko trying to comfort me...ala pa rin akong masabi nakatingin lng ako sakanya...
"rica,kung ano man narinig mo kanina totoo un...mahal kita,mahal na mahal and willing akong maghintay para sayo..."
bakit ba nangyayari to?
ayoko na makarinig pa...tumakbo na ako palabas ng canteen...
"Rica!!!!!!"
tinawag niya ako pero di ako nakinig ni lumingon...i just want to get out of there...
bakit ngayon pa?edmond,kung alam mo lng...ayoko nang masaktan pa baka di ko nakakayanin this time...gusto kong nang lumayo sa yo pero alam kong di ko kaya...di ko talga kaya...mahal na rin kasi kita...
Rica's POV:
tumakbo ako ng tumakbo...di ko alam kung san ako pupunta hanggang napadpad ako sa rooftop ng skul...parang familiar na skin ton lugar na to,everything about this place brings back painful memories but this place helps me think...
so nadun lng ako sa rooftop trying to sink in my head what had happend...Edmond confessed na mahal niya ako...i know mahal ko rin siya pero di ko pa kaya sabihin sakanya...ayoko pa magmahal,ayoko na rin masaktan...im sorry Edmond pero hindi pa pwede...hindi pa pwede...
Edmond's POV:
di na ako mapakali,nagabsent si rica buong hapon at di ko siya mahanap sa buong skul..nagaalala na ako baka kung ano na nangyari sakanya...
ang tanga mo ed!bat mo kasi binigla!tmo tuloy ung nangyari!
"Hazel nakita mo ba si Rica?"
"hindi eh...kanina ko pa nga hinahanap,nagaalala na ako...di tipo ni Rica na magabsent ng buong hapon,tumawag na rin ako sakanila pero ala rin siya dun...
"ala ka bang ibang lugar na alam na baka pwde niyng puntahan?"
"wala eh,lahat ng lugar na paborito niya pinuntahan ko na la pa rin siya."
"sigurado ka ba talga na ala nang iba?"
"sig...ura...wait!di ko alam kung nandun talaga siya but its worth a try..tara!"
bigla nlng niya ako hinatak...tumakbo na si hazel kaya napatakbo na rin ako...
"teka lng hazel!san mo ba talaga ako dinadala?"
di siya umimik takbo lng siya ng takbo hanggang nakarating kami sa pinakalumang building...sa paanan ng hagdanan papuntang rooftop...
"nandito na tayo "
ano namang lugar to?nandito kaya si rica eh ang luma na dito and creepy pa...
"sigurado ka ba na nandito siya hazel? "
tumango lng siya...alang imik pero naging seryoso na ung expression niya...
umakyat nga kami pero tahimik lng...pagsilip namin sa pinto nakita namin si rica...ang lalim ng iniisip...lalapitan ko na sana pero pinigilan ako ni hazel...
"wag muna,ed...hayaan mo muna si rocky,kailangan niya toh..."
naguguluhan na ako sakanya,anong kailangan?
kailangan?ang ano?
"anong ibig mong sabihin?and pano mo nalaman na nandito siya..."
nagiba ulit expression niya may halo nang lungkot...taz napatingin siya kay rica...
"lamo,ed...dati sobrang masayahin niyang si rica.lagi mo lng nakikitang nakangiti at kaibigan ng lahat kaya expected na hindi mahirap mahalin...malambot din puso niyan,madaling maawa at madaling nagmamahal..
napabuntong hininga si hazel at bigla n lng tumulo ung luha...tumahimik lng ako and just let her continue with her story...
"Tapos dumating si Andrew sa buhay niya...niligawan siya,minahal at sinagot niya si andrew...naniniwala siya na mahal rin siya ni andrew and kahit ako naniwala dun,actualy lahat kami...hanggang sa isang araw nalaman nlng namin na niloko siya nito...nakipag one-night-stand si andrew sa iba at nakabuntis,nageskandalo ung babae nung nalaman niyang ayaw panindigan ni andrew ung bata,hinarap niya mismo si Rica... "
umiyak na si hazel...di na niya napigilan ung luha niya...di ko rin mapigilan ang maiyak...tumulo luha ko ng di ko namamalayan...
"galit na galit kaming lahat kay andrew!nagsinungaling siya nung sinabi niyang mahal niya si rica!kung mahal mo ang isang tao di mo un masasaktan db?!db?! "
sumisigaw na si hazel kitang kita ko talaga ung galit ni hazel kay andrew...from her expression,na figure out ko kung gano talaga nasaktan si rica sa ginawa ni andrew...
"sinubukan niyang magexplain kay rica,pero di na siya pinakinggan kahit pinatawad na siya ni rica ayaw na siyang pabalikin nito...nasaktan siya ng sobra...umalis si abdrew papuntang US and ala na rin kaming nabalitaan tungkol sa nabuntis niya...and evertime na gusto niyang makalimot sa nangyari,dito siya pumupunta at nagiisip,dito rin niya binubuhos sama ng loob niya...alam kong special ka sakanya dahil kung hindi edi sana di na siya nagpunta dito..."
di ko maiwasang mapatingin kay rica...nakita ko siyang umiiyak..kahit hindi siya humahagulgol nakita ko ung luha na tumutulo sa mukha niya...
"ed,pwede ba humingi ng favor?medyo mahirap to pero kung mahal mo talaga si rica kakayanin mo to..."
napatingin ako sakanya...
"ano un?"
"bestfriend ko si rocky kaya alam ko ung hirap at sakit na pinagdaanan niya dati...pwede mo bang ipagpaliban muna ung feelings mo for her?alam kong mahirap pa sakanya ang magmahal ulit ngayon gawa sa sakit na dinanas niya dati...i want her to heal completely before loving again,she's like a sister to me and i dont want to see her get hurt again...can you do that ,ed?"
napatingin ako kay rica at napaisip...
rica,alam ng Diyos kung gaano kita kamahal at alam ko rin na hindi ka pa handa...hihintayin kita,kahit gano katagal hihintayin kita...i'll always be here for you and i'll help you heal your wounds...i wont let you get hurt again coz if that happens di lng ikaw ung masasaktan pati ako...i'll wait for you,rica...
"oo,basta para saknya kaya ko...hihintayin ko siya kung kelan siya magiging handa..."
"thanks so much,ed..."
"ganon ko siya kamahal,hazel na lahat kakayanin ko para lng sakanya..."
and with that she smiled...niyaya na niya ako bumaba,ayaw niya kasi maistorbo si rica kaya umalis na kami...nung umuwi na si hazel bumalik ako dun pero di ako umakyat,hinintay ko lng na makaalis si rica ng maayos...nung nakita ko na siyang bumaba di ko mapigilan ung luha ko...
sana malaman mo kung gaano ka kaimportante sakin rica...kahit masakit sakin na itago nlng tong nararamdaman ko para sayo kakayanin ko...coz thats how much i love you...
Against All Odds 5
"ok Mr.Gatmaitan,you may sit beside Ms.Ybanez, i assume kilala mo na siya kasi kayong dalawa ung kaduet nung baguio..."
"yes sir...thank you po...
nagtinginan tlga ung mga asungot na magbabarkada...ang sama pa ng tingin sakin..
naku gulo to pag inyawan ni Edmond si maya...
"hi rica,ok to ah magkaklase pa tayo..."
"ah...eh...o nga eh... "
"bakit?may problema ba?"
stay calm rica....
"wala naman,sige makinig na tayo sa teacher baka mapagalitan tayo"
"o cge...sabay tayo maya mag lunch ah"
"ah o cge..."
patay!nagtinginan dito ung mga asungot
maya:why is she like that ba?nakuha na nga niya si papa andrew dati and papa brad,ngayon naman si papa edmond?i'll get you for this rica!
*canteen*
hayy...lunch na...as usual kasam ko pa rin sina james at hazel and ngayon kasama na si edmond...
"malaki rin pala tong school niyo noh?"
"o naman kaso medyo luma na"
"ano ka ba!di naman masyado noh?! "
"oy rica ano ba problema mo?napapansin ko kanina ka pa tahimik ah.."
"wala akong problema may iniisip lng ako"
"alam ko kung ano iniisip niya...ako diba?"
biglang dumating si brad at inakbayan ako...
"wag mo nga akong akbayan brad!and correction ikaw na ang kahuli huling tao na iisipin ko noh!'
inalis ko ung kamay niya sa braso ko...
"ows talga?pakipot ka pa eh...pakiss nga jan!"
lumapit siya sa mukha ko para halikan ako...di ako makagalaw sa gulat ko...
*WHAPAK!!!*
OMG!!!
biglang sinuntok ni edmond si brad...nagsuntukan silang dalawa...
"brad,edmond tama na!james awatin mo sila"
hinila ni james si brad,kami naman ni hazel si edmond...sa bilis ng pangyayari ala nang salita lumabas sa bibig ko...
"tumigil na kayo mga tol...nakakahiya ang daming tao!"
"hoy pare!ano ba problema mo?di ka naman kasali dito ah bat ka nakekealam ha!?"
"anong wala!?binabastos mo na si rica tapos di pa ako makekealam,hanep ka rin anoh!? "
"ano ba kayo tama na!baka dumating ung principal patay lahat tayo! "
"eh ano naman pakealam mo? "
"may pakealam ako kasi mahal ko rica!gets mo!
ano raw?
nagtinginan kami ni hazel,pareho kaming nagulat...sa gulat ko nabitawan ko si edmond...
"kapal mo naman para sabihin mo yan!bago pa nga lng kayo magkakakilala,nasasabi mo na yan?"
"e ano ba pakealam mo kung mahal ko siya ha!"
natahimik si brad walang maisagot...inalis nlng niya ung kamay ni james...
"eto tatandaan mo pare ah!ldi pa tayo tapos,may araw ka rin sa kin...watch your back!"
"sure pare!Bring it on!!!"
bigla nang umalis si brad...inayos ni edmond ung damit niya and tumingin siya sakin...
"rica,ok ka lng ba?"
nilagay niya kamay niya sa braso ko trying to comfort me...ala pa rin akong masabi nakatingin lng ako sakanya...
"rica,kung ano man narinig mo kanina totoo un...mahal kita,mahal na mahal and willing akong maghintay para sayo..."
bakit ba nangyayari to?
ayoko na makarinig pa...tumakbo na ako palabas ng canteen...
"Rica!!!!!!"
tinawag niya ako pero di ako nakinig ni lumingon...i just want to get out of there...
bakit ngayon pa?edmond,kung alam mo lng...ayoko nang masaktan pa baka di ko nakakayanin this time...gusto kong nang lumayo sa yo pero alam kong di ko kaya...di ko talga kaya...mahal na rin kasi kita...
Rica's POV:
tumakbo ako ng tumakbo...di ko alam kung san ako pupunta hanggang napadpad ako sa rooftop ng skul...parang familiar na skin ton lugar na to,everything about this place brings back painful memories but this place helps me think...
so nadun lng ako sa rooftop trying to sink in my head what had happend...Edmond confessed na mahal niya ako...i know mahal ko rin siya pero di ko pa kaya sabihin sakanya...ayoko pa magmahal,ayoko na rin masaktan...im sorry Edmond pero hindi pa pwede...hindi pa pwede...
Edmond's POV:
di na ako mapakali,nagabsent si rica buong hapon at di ko siya mahanap sa buong skul..nagaalala na ako baka kung ano na nangyari sakanya...
ang tanga mo ed!bat mo kasi binigla!tmo tuloy ung nangyari!
"Hazel nakita mo ba si Rica?"
"hindi eh...kanina ko pa nga hinahanap,nagaalala na ako...di tipo ni Rica na magabsent ng buong hapon,tumawag na rin ako sakanila pero ala rin siya dun...
"ala ka bang ibang lugar na alam na baka pwde niyng puntahan?"
"wala eh,lahat ng lugar na paborito niya pinuntahan ko na la pa rin siya."
"sigurado ka ba talga na ala nang iba?"
"sig...ura...wait!di ko alam kung nandun talaga siya but its worth a try..tara!"
bigla nlng niya ako hinatak...tumakbo na si hazel kaya napatakbo na rin ako...
"teka lng hazel!san mo ba talaga ako dinadala?"
di siya umimik takbo lng siya ng takbo hanggang nakarating kami sa pinakalumang building...sa paanan ng hagdanan papuntang rooftop...
"nandito na tayo "
ano namang lugar to?nandito kaya si rica eh ang luma na dito and creepy pa...
"sigurado ka ba na nandito siya hazel? "
tumango lng siya...alang imik pero naging seryoso na ung expression niya...
umakyat nga kami pero tahimik lng...pagsilip namin sa pinto nakita namin si rica...ang lalim ng iniisip...lalapitan ko na sana pero pinigilan ako ni hazel...
"wag muna,ed...hayaan mo muna si rocky,kailangan niya toh..."
naguguluhan na ako sakanya,anong kailangan?
kailangan?ang ano?
"anong ibig mong sabihin?and pano mo nalaman na nandito siya..."
nagiba ulit expression niya may halo nang lungkot...taz napatingin siya kay rica...
"lamo,ed...dati sobrang masayahin niyang si rica.lagi mo lng nakikitang nakangiti at kaibigan ng lahat kaya expected na hindi mahirap mahalin...malambot din puso niyan,madaling maawa at madaling nagmamahal..
napabuntong hininga si hazel at bigla n lng tumulo ung luha...tumahimik lng ako and just let her continue with her story...
"Tapos dumating si Andrew sa buhay niya...niligawan siya,minahal at sinagot niya si andrew...naniniwala siya na mahal rin siya ni andrew and kahit ako naniwala dun,actualy lahat kami...hanggang sa isang araw nalaman nlng namin na niloko siya nito...nakipag one-night-stand si andrew sa iba at nakabuntis,nageskandalo ung babae nung nalaman niyang ayaw panindigan ni andrew ung bata,hinarap niya mismo si Rica... "
umiyak na si hazel...di na niya napigilan ung luha niya...di ko rin mapigilan ang maiyak...tumulo luha ko ng di ko namamalayan...
"galit na galit kaming lahat kay andrew!nagsinungaling siya nung sinabi niyang mahal niya si rica!kung mahal mo ang isang tao di mo un masasaktan db?!db?! "
sumisigaw na si hazel kitang kita ko talaga ung galit ni hazel kay andrew...from her expression,na figure out ko kung gano talaga nasaktan si rica sa ginawa ni andrew...
"sinubukan niyang magexplain kay rica,pero di na siya pinakinggan kahit pinatawad na siya ni rica ayaw na siyang pabalikin nito...nasaktan siya ng sobra...umalis si abdrew papuntang US and ala na rin kaming nabalitaan tungkol sa nabuntis niya...and evertime na gusto niyang makalimot sa nangyari,dito siya pumupunta at nagiisip,dito rin niya binubuhos sama ng loob niya...alam kong special ka sakanya dahil kung hindi edi sana di na siya nagpunta dito..."
di ko maiwasang mapatingin kay rica...nakita ko siyang umiiyak..kahit hindi siya humahagulgol nakita ko ung luha na tumutulo sa mukha niya...
"ed,pwede ba humingi ng favor?medyo mahirap to pero kung mahal mo talaga si rica kakayanin mo to..."
napatingin ako sakanya...
"ano un?"
"bestfriend ko si rocky kaya alam ko ung hirap at sakit na pinagdaanan niya dati...pwede mo bang ipagpaliban muna ung feelings mo for her?alam kong mahirap pa sakanya ang magmahal ulit ngayon gawa sa sakit na dinanas niya dati...i want her to heal completely before loving again,she's like a sister to me and i dont want to see her get hurt again...can you do that ,ed?"
napatingin ako kay rica at napaisip...
rica,alam ng Diyos kung gaano kita kamahal at alam ko rin na hindi ka pa handa...hihintayin kita,kahit gano katagal hihintayin kita...i'll always be here for you and i'll help you heal your wounds...i wont let you get hurt again coz if that happens di lng ikaw ung masasaktan pati ako...i'll wait for you,rica...
"oo,basta para saknya kaya ko...hihintayin ko siya kung kelan siya magiging handa..."
"thanks so much,ed..."
"ganon ko siya kamahal,hazel na lahat kakayanin ko para lng sakanya..."
and with that she smiled...niyaya na niya ako bumaba,ayaw niya kasi maistorbo si rica kaya umalis na kami...nung umuwi na si hazel bumalik ako dun pero di ako umakyat,hinintay ko lng na makaalis si rica ng maayos...nung nakita ko na siyang bumaba di ko mapigilan ung luha ko...
sana malaman mo kung gaano ka kaimportante sakin rica...kahit masakit sakin na itago nlng tong nararamdaman ko para sayo kakayanin ko...coz thats how much i love you...
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Post a Comment